Współczesna rodzina często pada ofiarą rozwodów i separacji. Statystyki notują wzmożoną ilość liczby rozwodów. Coraz więcej par rozstaje się. Powody tego są różne. Niezależnie od nich najbardziej na tym cierpią dzieci. To one stają się ofiarami. Dziecko przeżywające rozwód rodziców traci orientację, staje się zamknięte w sobie, niepewne lub agresywne. Reakcje są różne i zależą od określonej osobowości.

Coraz więcej dzieci żyje tylko z jednym rodzicem, a drugiego widzą raz na tydzień. Ta skomplikowana sytuacja powoduje skutki psychiczne na dziecku. Mówi się o fenomenie sięgającym dużych rozmiarów. Rodzina, aby mogła spełniać swoje funkcje powinna być pełna. Codzienny kontakt z obojgiem rodziców jest ogromnie ważny dla psychicznego rozwoju młodego człowieka. Niektórzy rodzice rozwiedzenie spotykają się od czasu do czasu, aby wspólnie przebywać z dziećmi. Jest to na pewno godne polecenia. Nie wszystkich stać na taki gest. Rozwiedzeni rodzice zbyt często żywią w stosunku do siebie urazy. Niedobrze jest, gdy dziecko jest świadkiem tych konfliktów.

Rodzina wielopokoleniowa to przeżytek

Trudno jest bowiem spotkać rodzinę składającą się z rodziców, dzieci, dziadków, którzy mieszkaliby w jednym domu. Czasem na wsiach żyją jeszcze takie rodziny, ale jest już rzadkość: Młodzi zakładają własne rodziny i idą mieszkać oddzielnie.

Należy przyznać, że życie pod wspólnym dachem rodziny wielopokoleniowej miało pozytywny oddźwięk na młodych. Dzieci od najmłodszych lat uczą się zachowań wobec osób starszych. W sposób naturalny przyswajają sobie zasady szacunku, pomocy i dobrego wychowania.

Przebywając ze starszymi wiele godzin na dobę w dorosłym życiu lepiej rozumieją psychikę starszego człowieka. W rodzinie wielopokoleniowej panowały wyraźne zasady. Dzieci byli przyuczani do udzielania pomocy dziadkom. Każdy miał swoje zadanie do wykonania. Wyraźny podział ról sprzyjał też lepszemu wychowaniu młodego pokolenia. Wychowanie w szacunku do ludzi i uczenie pracowitości dawały owoce w przyszłości. Wiele polskich pisarzy opisywało w swoich dziełach takie rodziny. Przykładem może być powieść „Noce i Dnie” M. Dąbrowskiej.