Na południe od Vedado znajduje się plac Rewolucji, w środku którego wznosi się wysoki pięciokątny obelisk ku czci Jos Marti. Z górnej platformy obelisku, dokąd można wznieść się windą, odsłania się cudowny widok Hawany. Naprzeciw obelisku, w drapaczu chmur o kwadratowej podstawie, mieści się Narodowy Instytut Reformy Rolnej. Obok placu Rewolucji znajduje się stadion, a na północnym wschodzie - gmachy Uniwersytetu Hawańskiego. W środku starej części miasta rozciąga się bulwar Paseo de Marti (Prado) wśród wąskich ulic zabudowanych domami w staro hiszpańskim stylu kolonialnym (o ładnych wzorzystych balkonach i wewnętrznych niewielkich dziedzińcach - patio, okolonych galeryjkami).

Na Prado wznosi się majestatyczna fasada gmachu Kapitolu, który pod względem wielkości zajmuje po Kapitolu w Waszyngtonie drugie miejsce na półkuli zachodniej. Niedaleko Kapitolu, w pobliżu morza, znajduje się malowniczy gmach Pałacu Prezydenckiego. Obok niego stoi Pałac Sztuk Pięknych, gdzie mieści się galeria obrazów i teatr.

Hawana to wyjątkowe miejsce, pełne budowli, które budzą podziw turystów. Na rozciągającym się wzdłuż zatoki bulwarze nadbrzeżnym stoi pomnik generała Maximo Gomeza, głównodowodzącego kubańską armią w latach wojny wyzwoleńczej 1895-1898 przeciw panowaniu hiszpańskiemu. Zgoła inaczej niż dawniej wyglądają dziś przemysłowe przedmieścia Hawany zabudowane nowymi domami. Tunel przekopany pod zatoką łączy centrum Hawany z przedmieściem Habana del Este, którego budowę rozpoczęto za czasów władzy ludowej. Hawańczycy nie bez powodu są dumni z tej rozległej dzielnicy jasnych domów Habany del Este.

Dziesiątki tysięcy rodzin robotniczych przeniosły się już do tych nowych, dobrze wyposażonych mieszkań. Środkami komunikacyjnymi w Hawanie są autobusy i taksówki. Mieszkańcy Hawany są pochodzenia afrykańsko - europejskiego. Przeważają wśród nich potomkowie wychodźców z Hiszpanii, sporo jest Afrykanów i Mulatatów; w Hawanie mieszkają także Chińczycy, zajmujący całą dzielnicę w starej części miasta.